Adresatem roszczeń może być dwóch pracodawców

Po przejściu części zakładu pracy, nowy zatrudniający odpowiada za zobowiązania ze stosunku pracy solidarnie z poprzednim. Odpowiedzialność ta obejmuje tylko zobowiązania wobec przejętych pracowników, które powstały przed transferem.

Podstawę odpowiedzialności solidarnej stanowi art. 231 § 2 kodeksu pracy. W myśl tego przepisu, za zobowiązania wynikające ze stosunku pracy powstałe przed przejściem części zakładu pracy na innego pracodawcę, dotychczasowy i nowy pracodawca odpowiadają solidarnie. Zatem nowy pracodawca, który z mocy prawa stał się stroną w dotychczasowych stosunkach pracy, odpowiada za zobowiązania powstałe przed przejęciem części zakładu pracy solidarnie ze zbywcą (placówką zatrudnienia). Natomiast za zobowiązania bieżące, wynikające z kontynuowanych stosunków pracy, w które wstąpił na zasadzie art. 231 k.p., odpowiada on sam.

Etat na dzień przejęcia

Odpowiedzialność solidarna nie zachodzi także w odniesieniu do tych zobowiązań, które nie wiążą się z przechodzącymi pracownikami. Zwracał na to uwagę Sąd Najwyższy w wyroku z 20 stycznia 2014 r. (II PK 118/13). Jeśli więc stosunek pracy danej osoby został rozwiązany przed datą przejęcia części firmy, to nie była ona objęta przejęciem i nie stosuje się do niej zasady odpowiedzialności solidarnej pracodawców. Art. 231 § 2 k.p. ma bowiem zastosowanie tylko do tych osób, które były pracownikami w dniu przejęcia części zakładu pracy przez nowego pracodawcę. Podobnie SN podnosił w...