boski głos syna Piekarza

źródło: BEST FILM

autor zdjęcia: Brian Rasic

źródło: Getty Images

Pavarotti i zaprzyjaźniona z nim księżna Diana na dorocznym koncercie w Modenie, lata 90.

Luciano Pavarotti miał najpiękniejszy głos w XX wieku i uśmiech, którym zdobywał sympatię tłumów. Machina show-biznesu korzystała z tego bezbłędnie, a w stosunku do niego często bezlitośnie.

Wśród wielu talentów oraz zalet, którymi obdarzyła go natura, miał jeszcze jeden, ważny w karierze: umiejętność nawiązywania kontaktów z ludźmi. Pod koniec lat 60., gdy zaczynał podbijać Amerykę, dziennikarka pewnej stacji telewizyjnej, i ponadto piękna kobieta, zacytowała w rozmowie z nim opinię Harolda Schoenberga, najważniejszego krytyka muzycznego Ameryki. Napisał on, że chyba sam Bóg musiał ucałować struny głosowe Luciana. Pavarotti odpowiedział jej na to bez wahania: „W takim razie panią ucałował chyba całą". Impresario Herbert Breslin, który miał uczynić z niego artystę sławnego w USA, zrozumiał wtedy, że niewiele ma do roboty. Po tym jednym zdaniu Włoch stał się w Ameryce popularny.

Kilkanaście lat po śmierci w powszechnej opinii całego świata wciąż uważany jest za najlepszego tenora, choć oczywiście inni artyści występują dziś w głównych rolach na najważniejszych scenach Europy, Ameryki i Azji, gdzie operę spopularyzował wśród Japończyków czy Chińczyków także Pavarotti. Żaden tenor XXI wieku nie dorównuje mu jednak sławą. A teraz Luciano Pavarotti powraca za sprawą dokumentalnej opowieści o nim, którą możemy oglądać i w naszych kinach.

Nie jest to typowy dokument, ale film ten został zrealizowany przez amerykańskiego reżysera Rona Howarda, mającego zdecydowanie większe doświadczenie w fabule. Za „Piękny umysł" z...