Bajarze, Larpy, cosplayerzy i pornoparodie

źródło: materiały prasowe

źródło: materiały prasowe

Relacja między książkami Andrzeja Sapkowskiego o Geralcie z Rivii a ich popkulturowymi adaptacjami to transakcja wiązana – gry, komiksy, filmy i seriale wpływają na zainteresowanie książkami i odwrotnie - mówi Adam Flamma, autor książki „Wiedźmin. Historia fenomenu".

Plus Minus: W przygodach wiedźmina Geralta zaczytują się ludzie na całym świecie. Co takiego jest w tym bohaterze, że wszędzie przyjmują go jak swojego?

Choćby to, że jest ironiczny, czasami cudownie nieporadny, a jednak zawsze stara się postępować jak należy. Zapewne dziś wielu z nas potrzebuje takiego bohatera. Poza tym Geralt to po prostu swój chłop. Moim zdaniem jego popularność polega właśnie na tym, że w jakiś sposób jest nam bliski, tak samo jego dylematy czy emocje, które odczuwa. Na całym świecie ludzie mają jakieś swoje historie, na które składają się nieudane związki, chwile szczęścia, sytuacje związane z rodzicielstwem lub problemy w pracy. Wiedźmin nie jest wyjątkiem. Powiem więcej – mam nieodparte wrażenie, że im jestem starszy, tym wyraźniej mój sposób patrzenia na wiedźmińskie historie ulega zmianie. Co rusz odkrywam tam coś nowego i coraz bardziej tego Białego Wilka lubię.

Jak wielki udział w promowaniu twórczości Andrzeja Sapkowskiego miały gry komputerowe studia CD Projekt RED?

To duże uproszczenie. Proza Sapkowskiego była znana i ceniona w Europie jeszcze przed pojawieniem się pierwszej części gry w 2007 r. Natomiast druga część, pt. „Wiedźmin 2: Zabójcy królów", faktycznie miała większy wpływ, ponieważ wydawcy wykorzystywali kadry z gry na okładkach wydań prozy Sapkowskiego....