Dla dobra pokrzywdzonego...

Prokurator nie może decydować o wykorzystaniu „przypadkowo" podsłuchanego materiału.

Trybunał Konstytucyjny na 3 grudnia 2020 r. zaplanował rozpatrzenie wniosku prokuratora generalnego o stwierdzenie niekonstytucyjności art. 168b kodeksu postępowania karnego w zakresie, w jakim obejmuje wyłącznie przestępstwa, co do których sąd może wyrazić zgodę na zarządzenie kontroli operacyjnej.

Zagadnienie podsłuchów operacyjnych, a zwłaszcza ich zakresu podmiotowo-przedmiotowego od lat budzi kontrowersje. Jest to bowiem narzędzie, które pozwala na dalece posuniętą ingerencję w prawa i wolności obywatelskie. Wydawało się, że po latach merytorycznych dyskusji kwestia wykorzystywania materiałów pochodzących z podsłuchów została ostatecznie uregulowana. Najważniejszą w tym rolę odegrała uchwała Sądu Najwyższego z 23 marca 2011 r. (I KZP 32/10), która istotnie zawęziła możliwość uznania za dowody materiałów zgromadzonych w toku kontroli operacyjnej. Jej konsekwencją było wprowadzenie konieczności uzyskania tzw. zgody następczej, gdzie to sąd decydował o możliwości wykorzystania materiałów zebranych w kontroli operacyjnej, a wykraczających poza pierwotne postanowienie.

Podsłuch

jako forma kontroli

Kontrolę operacyjną w postaci podsłuchu może zarządzić wyłącznie sąd okręgowy w postanowieniu (art. 19 ust. 1 ustawy o Policji). Wyjątkowo w tzw. sytuacji niecierpiącej zwłoki podsłuch procesowy może zostać...