![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Wielkie ucieczki
Fakt, jedziemy tym pociągiem już dość długo. Ale w którymś momencie trzeba będzie w końcu wysiąść. Ściągnąć bagaż z półki, ciepło się ubrać, zsunąć z nasypu kolejowego i dalej ruszyć już o własnych siłach. Początek zawsze wygląda tak samo, jest niezauważalny.
Kogo obchodził Eneasz tej nocy, kiedy Grecy zarzynali Troję? Pozwolono mu się wymknąć tylko dlatego, że nie był nikim ważnym. Sam nie miał też pewnie w tamtej chwili żadnego planu, chciał się tylko ratować. Nie miał przy sobie zbyt wielu rzeczy, ale była wśród nich jedna, której choćby chciał, nie mógł zapomnieć. Nie dało się przecież zapomnieć Troi. I kiedy już po wszystkich przygodach i walkach przyszło do zakładania nowego miasta, Eneasz rozumiał, że nie można wskrzeszać ruin. Choćby nie wiadomo jak bardzo jego podróż przypominała przygody bohaterskiego Greka, on nie był Odyseuszem. Nie wracał jako zwycięzca do Itaki, był uciekinierem ze zniszczonej Troi. Dlatego nie miał wyboru, musiał uciekać...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
