Pacjent pod respiratorem

źródło: AFP

Włochy znów przeżywają polityczną burzę. Wpierw Matteo Renzi i jego Italia Viva wycofali poparcie dla rządu, by dwa tygodnie później premier Giuseppe Conte udzielił mu dymisji, odpowiadając poniekąd na żądania posłów opozycji z 18 stycznia (na zdjęciu)

Mafia, korupcja, paraliż administracji, załamanie demograficzne, bezrobocie wśród młodych: Włochy mają najwięcej przewlekłych chorób wśród krajów zachodniej Europy. Właśnie tu wirus ma największe szanse dobić państwo.

Matteo Renzi dla jednych jest bohaterem, dla innych zdrajcą. Ci pierwsi rozumują w długiej perspektywie, drudzy mówią o sytuacji dzisiejszej. W środę 13 stycznia, w środku pandemii i najpoważniejszej zapaści gospodarczej od drugiej wojny światowej, były premier Włoch wycofał poparcie swojej niewielkiej partii Italia Viva dla premiera Giuseppe Contego. Rząd stracił większość w parlamencie, Włochy znalazły się raz jeszcze w środku politycznej burzy. – Nikt nie zrozumie, jak można zrobić coś podobnego w chwili, gdy stajemy przed taką mnogością wyzwań – nie krył oburzenia Conte. – Właśnie dziś znacznie trudniej jest powiedzieć „dość", niż trzymać się status quo – odparł sucho Renzi.

Conte próbował przez kolejne dni uratować rząd, przekonywał „odpowiedzialnych" niezależnych czy wręcz opozycyjnych senatorów i deputowanych, aby przeszli na jego stronę. Na próżno. 26 stycznia dał za wygraną i złożył dymisję na ręce prezydenta Sergia Mattarelli. Ten ma teraz kilka możliwości. Może, mimo wszystko, próbować raz jeszcze powołać ekipę pod egidą Giuseppe Contego. Może też spróbować stworzyć rząd jedności narodowej, co jednak jest mało realne z uwagi na zdecydowany sprzeciw prawicy. Może wreszcie rozpisać przedterminowe wybory, co, jeśli wierzyć sondażom, otworzy drogę do przedterminowych wyborów i przejęcia...