Wiedza o tym co publiczne podlega pewnym ograniczeniom

Organ rozpatrujący wniosek o informację publiczną powinien analizować, czy żądana informacja jest niezbędna z punktu widzenia celów prawa do informacji publicznej, a także czy nie narusza czyjejś godności.

Wyrażone w Konstytucji RP prawo dostępu do informacji publicznej (zwłaszcza w art. 61, ale nie tylko; zob. także art. 54 ust. 1, art. 74 ust. 3, art. 213 ust. 1), a także skonkretyzowane w ustawie z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (tekst jedn. DzU z 2020 r, poz. 2176, dalej jako udip), przysługuje konstytucyjnie „obywatelowi", a ustawowo „każdemu".

Społeczna kontrola

Zasada jawności życia publicznego i transparentności działań władzy publicznej, które legły u podstaw obywatelskiego prawa do informacji publicznej, korespondują z zasadą jawności finansów publicznych, w wykonaniu zaś tych zasad przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej mają sprzyjać możliwości sprawowania społecznej kontroli przez wszystkich obywateli (wyrok NSA z 18 lutego 2014 r., sygn. I OSK 2129/13). To założenie, a także unormowania rangi konstytucyjnej, muszą jednak uwzględniać współdziałające założenie praktyczne – każdy z tych wszystkich obywateli podstawowo ma odmienny własny interes i zazwyczaj nie da się idealnie scalić czy ujednolicić kierunku realizacji suwerennej władzy wszystkich obywateli, stąd też warunek demokratycznego stanowienia o losie Rzeczypospolitej, a dalej informacja, którą jeden z obywateli chciałby uzyskać może kolidować z chęcią ograniczenia do niej dostępu. Ustrojodawca w zakresie dostępu do informacji publicznej...