Bez kompletnej analizy nie będzie CIT

Do uznania, że usługi ubezpieczeniowe są podobne do gwarancji i w konsekwencji podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce, niezbędna jest ocena ich cech wspólnych, a także wagi ich podobieństw i odmienności.

W czerwcu 2020 r. wystąpiła o interpretację przepisów o CIT. Konkretnie zapytała czy wydatki ponoszone przez nią na rzecz zagranicznych ubezpieczycieli z tytułu polis ubezpieczeniowych stanowią zapłatę za świadczenia z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT. W konsekwencji czy ma obowiązek poboru tzw. podatku u źródła oraz dochowania należytej staranności i posiadania certyfikatów rezydencji rzeczywistych właścicieli należności płaconych tytułem polis ubezpieczeniowych. Wątpliwości podatniczki dotyczyły zarówno sytuacji, kiedy płatność dokonywana jest przez nią bezpośrednio na rzecz zagranicznego ubezpieczyciela, jak za pośrednictwem pośredników ubezpieczeniowych.

Fiskus – wbrew oczekiwaniom spółki – odpowiedział, że płatności za daną polisę ubezpieczeniową dotyczą usług ubezpieczeniowych świadczonych przez podmioty z art. 3 ust. 2 ustawy o CIT. Usługi ubezpieczeniowe są zbliżonymi do usług gwarancji i źródło należności znajduje się na terytorium Polski. W konsekwencji w ocenie urzędników spółka jako płatnik jest zobowiązana do poboru zryczałtowanego CIT. Powinna również dopełnić innych obowiązków formalnych wynikających z...