Rozliczenie kosztów remontu środków trwałych

Przedsiębiorstwa, które intensywnie wykorzystują posiadane środki trwałe muszą się liczyć z koniecznością ich periodycznych remontów. Wydatki na ten cel, o ile nie mają charakteru ulepszenia, co do zasady, stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodu, które powinny być rozpoznawane jednorazowo w dacie ich poniesienia.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Jako kosztów podatkowych nie uznaje się jednakże tych wydatków, które zostały wprost wskazane przez ustawodawcę w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Z przytoczonej definicji kosztów uzyskania przychodów wynika, że zasadniczo wszystkie poniesione wydatki związane z uzyskiwaniem przychodów, po wyłączeniu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, stanowić mogą koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w odpowiednim związku z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Uznanie wydatku za koszt podatkowy wymaga ponadto wykazania, że wydatek jest racjonalnie i gospodarczo uzasadniony.

Wydatki dotyczące remontów środków trwałych wykorzystywanych do prowadzonej działalności gospodarczej, niewątpliwie ponoszone są w celu uzyskania przychodów. Podatnik ma zatem możliwość zaliczania ich do kosztów uzyskania przychodów jako spełniających przesłanki zawarte w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Wydatki na ulepszenie

Warto jednak wyjaśnić, że gdy poczynione...