Jak rozliczyć księgowo i podatkowo wpłaty na pracownicze plany kapitałowe

Wdrożenie rozwiązań związanych z obsługą PPK w jednostce prowadzącej księgi rachunkowe wiąże się z odpowiedną ewidencją rachunkową tych zdarzeń oraz ich poprawnym rozliczeniem podatkowym.

Pracownicze Plany Kapitałowe (dalej: PPK) to względnie nowe – wprowadzone ustawą z 4 października 2018 r. – rozwiązanie umożliwiające osobom zatrudnionym systematyczne oszczędzanie na ich cele emerytalne. Wejście w życie PPK zostało rozłożone w czasie, a ostatnie jednostki – te zatrudniające mniej niż 20 osób – w praktyce dołączyły do programu w kwietniu 2021 r.

Programem PPK zostały objęte osoby, które podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu i rentowemu. To na pracodawcy ciąży obowiązek otwarcia dla pracownika, we współpracy z wybraną instytucją finansową, indywidualnego rachunku PPK. Zasilany przez comiesięczne wpłaty, będzie prywatnym i dziedzicznym kapitałem uczestnika PPK z przeznaczeniem na wypłatę po osiągnięciu przez niego 60. roku życia, a także na inne określone w ustawie cele.

UWAGA!

Obowiązki formalne dotyczące PPK spoczywają na pracodawcy, który nie może zrezygnować z wdrożenia systemu w firmie, ale może zrezygnować z wpłat dodatkowych lub odpowiednio zmniejszyć ich wysokość. Pracownik natomiast decyduje o swoim uczestnictwie w programie i ewentualnej wysokości wpłat dodatkowych.

Wpłaty na PPK pochodzą z trzech źródeł. Pracodawca wpłaca minimum 1,5 proc. wynagrodzenia brutto uczestnika PPK. Może zadeklarować wyższą wpłatę, ale nie wyższą niż 2,5 proc. wartości brutto wynagrodzenia. Wysokość wpłaty podstawowej...