Swój pośród obcych, obcy wśród swoich

źródło: Jarosław Sosiński/KINO Świat

Daniel Rycharski z babcią, czyli Dawid Ogrodnik i Maria Maj w filmie „Wszystkie nasze strachy”

źródło: Michał Helwak

Zauważ, że to ja w pewnym momencie naszej relacji musiałem zdobyć się na odwagę i powiedzieć ci, że jestem gejem. Ty nie musiałeś dumać nad tym, czy wolno ci nawiązywać w naszych rozmowach do twojej żony i synka, czy też nie – Michał Oleszczyk, krytyk filmowy i współautor scenariusza filmu „Wszystkie nasze strachy", który zwyciężył na festiwalu w Gdyni, rozmawia ze swoim przyjacielem, również krytykiem, Łukaszem Adamskim.

Film „Wszystkie nasze strachy" Łukasza Rondudy i Łukasza Gutta zdobył niespodziewanie Złote Lwy w Gdyni. Ty napisałeś scenariusz razem z Rondudą i Katarzyną Sarnowską. Tematyka: LGBT, krzyż, polska prowincja... Trudno o bardziej kontrowersyjną mieszanką w Polsce 2021. Będzie awantura przy premierze?

Założeniem tego filmu od początku było to, by raczej uśmierzał konflikty, niż je generował. Cała sztuka Daniela Rycharskiego – którego życie i działalność artystyczna były inspiracją do powstania „Wszystkich naszych strachów" – jest w swoim rdzeniu bardziej koncyliacyjna niż konfrontacyjna. Nasz film od samego początku był pomyślany jako wołanie o rozpoznanie duchowości osób LGBT, a symbole religijne w nim obecne nie są użyte instrumentalnie.

Czyli kontrowersje murowane.

Jednym z krzywdzących stereotypów dotyczących osób LGBT (do których, jako homoseksualny mężczyzna, sam należę) jest to, jakoby osoby te nie miały potrzeb religijnych czy duchowych. Jest zupełnie inaczej. Osoby te często wyrastają w wysokim uwrażliwieniu na kwestie moralne, bo od najmłodszych lat konfrontowane są z wewnętrznymi sprzecznościami języka, kultury i zachowań społecznych, z jakimi przedstawiciele heteroseksualnej większości nie muszą się mierzyć. Nasz film pokazuje, że głos geja może być głosem sumienia w ramach społeczności. Że...