Polska wieś korzysta na obecności w Unii

W przededniu wejścia do UE rolnicy byli jedną z najbardziej sceptycznie nastawionych grup społecznych. Ale to właśnie wieś należy do największych beneficjentów członkostwa w UE.

Korzyści, ale i potencjalne zagrożenia przystąpienia Polski do Unii Europejskiej rozpatrywać można z punktu widzenia: finansowych skutków akcesji, w tym środków płynących w ramach Wspólnej Polityki Rolnej (WPR) i tzw. polityki spójności, udziału we wspólnym rynku, uregulowań prawno-administracyjnych, dotyczących głównie kreowania dóbr publicznych i ograniczania efektów zewnętrznych, oraz przemian gospodarczych i społecznych będących skutkiem akcesji.

W latach 2004–2019 ze Wspólnej Polityki Rolnej Polska otrzymała transfery na sumę 56,5 mld euro, z czego na płatności bezpośrednie (czyli na dotacje bezpośrednie dla rolników) 34,7 mld euro, a na II filar (czyli na przekształcenia strukturalne rolnictwa i obszarów wiejskich) niemal 22 mld. Płatności bezpośrednie przyznawane były zasadniczo do powierzchni użytków rolnych będących w dobrej kulturze rolnej, a o sposobie ich wykorzystania decydowali sami rolnicy. W większości dotacje wykorzystywane były na zakup środków produkcji, w tym nawozów, środków ochrony roślin i pasz.

Ze środków II filara finansowane były zazwyczaj projekty mające konkretne przeznaczenie, budżet i okres realizacji. Ich wydatkowanie było ściśle ukierunkowane i kontrolowane. Wsparcie dotyczyło głównie samego rolnictwa, ale także przetwórstwa rolno-spożywczego...