500+ i co dalej

Jak ułatwić drogę do własnego mieszkania, promować aktywność na rynku pracy, rozwijać usługi społeczne dzięki samorządom i organizacjom pozarządowym? O naprawie polityki społecznej – pisze ekonomista.

Polityka społeczna prowadzona w ostatnich latach przywróciła części społeczeństwa wiarę w możliwości państwa w tym zakresie. Jednak choć program 500+ i powrót do niższego wieku emerytalnego stanowiły rzeczywiście korektę w kwestii dystrybucji dochodów, to jednocześnie był to powrót na drogę tworzenia iluzji, że państwo wszystko załatwi.

Jeżeli przyjmiemy, że celem polityki społecznej jest przede wszystkim zapobieganie wykluczeniom, to samo zwiększenie transferów nie likwiduje ich źródeł. Bez stale zwiększanego zakresu podmiotowości nie ma trwałej integracji społecznej.

Od sześciu lat polityka społeczna, poza ostatnio rozpoczętymi działaniami w zakresie wsparcia osób niepełnosprawnych, nie przyniosła wymiernych rezultatów. Sytuacja w mieszkalnictwie się nie zmieniła, a może nawet pogorszyła.

Niech nie myli nas niska stopa bezrobocia przy niskiej stopie aktywności zawodowej szerokich grup społecznych. To może być po prostu efekt kurczenia się zasobów pracy w Polsce. Nic albo niewiele zrobiono, żeby je zwiększać.

Polityka płacowa – podwyższanie płacy minimalnej – to tylko jeszcze jeden mechanizm transferu do najuboższych, który nie...