Reforma planowania i zagospodarowania przestrzennego to rewolucja, ale kontrolowana

Reforma systemu planowania i zagospodarowania przestrzennego ma stanowić rewolucję polegającą na ograniczeniu chaotycznej i rozlewającej się zabudowy powstającej na podstawie decyzji o warunkach zabudowy. Może to budzić uzasadnione obawy inwestorów i właścicieli gruntów.

Możliwość wydawania decyzji o warunkach zabudowy nie zostanie wyeliminowana, ale zostanie uzależniona od zgodności z nowym aktem prawa miejscowego – planem ogólnym, który zastąpi studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Niekontrolowana zabudowa

Propozycje reformy systemu planowania i zagospodarowania przestrzennego są odpowiedzią na dość powszechne przekonanie o tym, że lokalizacja inwestycji na podstawie decyzji o warunkach zabudowy doprowadziła do niekontrolowanej zabudowy znacznych terenów, często bez poszanowania dla istniejącej zabudowy oraz potrzeb społecznych. W szczególności okazało się, że tzw. zasada dobrego sąsiedztwa odnosząca się do podobieństwa parametrów nowej zabudowy do zabudowy istniejącej okazała się niewystarczająca do zachowania ładu przestrzennego.

Gminy nie nadążały

W wyniku niekontrolowanego rozlewania się zabudowy, gminy nie nadążały z zapewnieniem odpowiedniej infrastruktury zarówno drogowej, jak i społecznej typu szkoły, przedszkola, czy ośrodki zdrowia.

Problem powyższy wynikał również z faktu, że bardzo wiele terenów nie posiadało miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, których uchwalanie było (i będzie nadal)...