O przyszłości Unii zdecyduje Ukraina

autor zdjęcia: Stringer/UKRAINIAN PRESIDENTIAL PRESS SERVICE/AFP

źródło: Rzeczpospolita

Wołodymyr Zełenski miał szczęście, że trafił na Ursulę von der Leyen, która jest skłonna walczyć o wsparcie dla Ukrainy. Na zdjęciu podczas spotkania w Kijowie w asyście Josepa Borrella, szefa dyplomacji UE

Status kandydata do członkostwa we Wspólnocie to początek rozłożonej na lata batalii o to, czym ma być Zjednoczona Europa. Jedni marzą o potędze wyzwolonej spod kurateli Ameryki, inni chcą tylko strefy wolnego handlu rozlewającej się na Eurazję. Ale są i tacy, którzy pogodzili się z wizją wiecznie podzielonego klubu dyskusyjnego.

Czy to był wyrzut sumienia za lata zaniedbań w modernizacji Bundeswehry, kiedy była ministrem obrony, przez co Niemcy nie mają dziś skąd wziąć broni dla Ukraińców? A może odkrycie nowego sensu życia, gdy siódemka dzieci już wyszła z domu i nawet mąż nie chciał zamieszkać z nią w Brukseli? W każdym razie Ursula von der Leyen porwała się 11 czerwca na rzecz niezwykłą. Bez konsultacji z przywódcami najważniejszych państw Unii pojechała nocnym pociągiem do Kijowa z ofertą otwarcia przed Ukraińcami bram Unii. Po półtorej godzinie rozmowy w cztery oczy z Wołodymyrem Zełenskim Niemka zapowiedziała, że Komisja Europejska będzie rekomendować przyznanie statusu kandydata dla jego kraju.

Zaskoczeni takim obrotem sprawy przywódcy Francji, Niemiec i Włoch jeszcze tego samego dnia wysłali kontrolowany przeciek do prasy, że i oni wybierają się do Kijowa. Co prawda na marcowym szczycie w Wersalu propozycja nadania Ukrainie statusu kandydata do Unii została odrzucona. Jednak 16 czerwca Emmanuel Macron, Olaf Scholz i Mario Draghi zadeklarowali w ukraińskiej stolicy, że popierają pomysł von der Leyen.

Trzy dni później zebranym w Brukseli przywódcom całej Wspólnoty nie pozostało nic innego, jak pójść tą drogą. Przy gorącej owacji na stojąco – jeśli nie wszystkich, to przytłaczającej większości posłów – błękitna flaga z kręgiem dwunastu złotych gwiazd, symbol zjednoczonej...