Fiskus próbuje rozszerzać zakres opodatkowania estońskim CIT

Choć ustawodawca wprowadził do przepisów definicję legalną dochodu z tytułu ukrytych zysków, podatnicy mają w tym zakresie wiele wątpliwości, a stanowisko dyrektora KIS prezentowane w interpretacjach jest niejednolite.

Wybór modelu opodatkowania w postaci ryczałtu od dochodów spółek (tzw. estoński CIT) oznacza dla podatnika zmianę zasad opodatkowania. Zgodnie z głównym założeniem tego modelu, przedmiotem opodatkowania jest efektywna dystrybucja zysku ze spółki kapitałowej do jej udziałowca (akcjonariusza, wspólnika), przy czym przepisy nie ograniczają się wyłącznie do opodatkowania środków dystrybuowanych w formie wypłaty zysku, ale nakazują opodatkowywać również inne formy dystrybucji środków. Zasadniczo zatem, tak długo jak wspólnicy nie wypłacają zysku (w jakiejkolwiek formie), nie wystąpi także opodatkowanie.

Ustawodawca przewidział jednak pewne kategorie świadczeń określonych w ustawie o CIT jako dochody z tytułu ukrytych zysków – których beneficjentem jest udziałowiec (lub podmioty z nim powiązane), które powodują wystąpienie obowiązku podatkowego po stronie spółki korzystającej z opodatkowania estońskim CIT.

Otwarty katalog

Definicja legalna ukrytych zysków jest zawarta w art. 28m ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem „przez ukryte zyski rozumie się świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest...