Ochrona kredytobiorców, podwójna kondykcja i sprawiedliwość

źródło: Rzeczpospolita

źródło: Rzeczpospolita

Konsument może w każdym czasie zaskarżyć niedozwolone postanowienia, zakończyć albo nadal wykonywać umowę – wedle swego uznania.

Zgodnie z dyrektywą EWG 93/13 konsumenci mają być chronieni. Ochrona dotyczy nadużyć lub nieuczciwości, wynikającej z postanowień umów, jakie zawierają z przedsiębiorcami. Dyrektywa ma charakter harmonizacyjny, nie jest skierowana do powszechnego stosowania, tak jak stosuje się przepisy ustaw mające charakter abstrakcyjny. Dyrektywa jako akt prawa obowiązuje więc pośrednio, najpierw poprzez obowiązek nałożony na państwa członkowskie Unii, aby wyrażone w niej zasady zostały uwzględnione w przepisach prawa krajowego. Po implementacji dyrektywa obowiązuje pośrednio poprzez przepisy prawa krajowego, na które już bezpośrednio powoływać się mogą obywatele państw unijnych. Dyrektywy unijne nie są zatem zwykłym prawem, jakie obowiązuje dla obywateli Unii. Nie są podstawą prawną, ale służą wykładni i rozumieniu prawa.

Dyrektywa EWG 93/13 harmonizuje standardy ochrony konsumentów

Na terenie Unii Europejskiej istnieją tzw. złote wolności, w tym swobodny przepływ towarów i płatności. Konsekwencją tego jest międzynarodowy obrót handlowy i prawny na zasadach prawa krajowego, a nie prawa unijnego – ponieważ sposobem wykształcenia prawa unijnego jest harmonizacja prawa w krajach unijnych.

a) zasada powszechności – standardy prawa unijnego mają obowiązywać w każdym kraju Unii. Obywatel państwa unijnego może nie wiedzieć, że kontrahent pochodzi z innego kraju, jednak ochrona, np....