Dotknięcie ręki po nowemu

Interpretacja prerogatywy prezydenta jest archaiczna.

Tytuł tego nieco zapomnianego, a znakomitego filmu Krzysztofa Zanussiego "Dotknięcie ręki" przychodzi mi na myśl w kontekście prac nad nowelizacją ustawy o Sądzie Najwyższym i tzw. testu niezawisłości sędziowskiej.

Po raz kolejny bowiem prezydent Andrzej Duda z zadziwiającą dla niego stanowczością podkreśla w swych wypowiedziach, że nie zaakceptuje w żadnej formie rozwiązań, które podważałyby ważność dokonanych przez niego nominacji sędziowskich. Podobnie mówią urzędnicy prezydenccy, którzy wskazują, że nominacje sędziowskie to wyłączna prerogatywa głowy państwa, w związku z czym jakakolwiek dyskusja o próbie ich podważania jest nie tylko bezcelowa, ale przede wszystkim jest to niezgodne z konstytucją. Tym samym prezydent i jego otoczenie przechodzą do porządku dziennego nad „grzechem pierworodnym” zarzutów wobec skuteczności nominacji sędziowskich, jakim jest funkcjonowanie tzw. neo-KRS.

W konsekwencji po raz kolejny tzw. Duży Pałac i jego lokator, rozszerzająco interpretując własne uprawnienia konstytucyjne wynikające z art. 179 w związku z art. 144 konstytucji, chcąc nie chcąc, wpisuje się w narrację Solidarnej Polski i jej lidera Zbigniewa Ziobry. Przyjęcie bowiem rozwiązań, rzekomo uzgodnionych z Komisją Europejską i przewidzianych w projekcie nowelizacji, takich jak wspomniany test, w znaczącym stopniu rujnuje...