Kino opioidowego niepokoju

autor zdjęcia: Netflix

źródło: Rzeczpospolita

Glen (na ziemi, świetna rola Taylora Kitscha) to pochodzący z Karoliny Północnej mechanik samochodowy, który uległ wypadkowi w pracy i wpadł w łapska oksykodonu. Serial „Zabić ból” (2023) stworzony przez Micaha Fitzermana-Blue i Noaha Harpstera

autor zdjęcia: Hulu via AP/Gene Page

źródło: Rzeczpospolita

Farmaceutyczny Prometeusz w wizji Danny’ego Stronga w „Lekomanii” (2021), czyli Michael Stuhlbarg jako Richard Sackler, uważający się za zbawcę dającego śmiertelnikom remedium na cierpienie

autor zdjęcia: mat. pras

źródło: Rzeczpospolita

Daniel (Morgan Freeman), były policjant i suchy od dekady alkoholik, próbuje wyciągnąć z oksykodonowego dołka Allison (Florence Pugh). I może nie od razu, ale jednak w końcu mu się to udaje. „Dobra osoba” (2023) Zacha Braffa – film, który niesie wreszcie jakąś nadzieję

Oksykodon i fentanyl stały się czarnymi charakterami wielu seriali i filmów. Nic dziwnego, w końcu Stany Zjednoczone trawi prawdziwa epidemia. Przyjrzyjmy się najciekawszym dziełom opowiadającym światu o tym amerykańskim kryzysie.

Gdy na potęgę zażywali je doktor House (2004–2012) i siostra Jackie (2009–2015), walka z uzależniającymi środkami przeciwbólowymi dopiero się rozkręcała. Dziś, kiedy kryzys opioidowy trwa już prawie trzy dekady i zdążył pochłonąć ponad pół miliona ofiar, kino amerykańskie raz po raz przypomina o niebezpieczeństwie zamkniętym w zabójczych pigułkach. Sęk w tym, że to terapia o przedłużonym uwalnianiu – by sięgnąć, nie bez ironii, po hasło reklamujące OxyContin. W związku z tym na owoce tej krucjaty, dopingowanej przez poszkodowanych w całym kraju jankesów, trzeba będzie jeszcze poczekać.

Pigułkowe młyny

Nie byłoby rzeczonej sytuacji, gdyby nie Purdue Pharma, firma należąca do rodziny Sacklerów, odpowiedzialna najpierw za wprowadzenie na rynek (w 1996 roku), a potem za efektywne i efektowne wypromowanie właśnie OxyContinu, farmaceutyka uśmierzającego ból. Ten powstały na bazie oksykodonu preparat miał przynieść ulgę przyjmującym go osobom, które – dzięki zastosowaniu specjalnej powłoki spowalniającej przedostawanie się substancji czynnej do organizmu – miały nie martwić się o to, że wpadną w szpony nałogu, zwłaszcza że jako produkt bezpieczny dopuściła go do dystrybucji federalna Agencja Żywności i Leków (FDA). Wprawdzie medykament działał, ale wnet okazało się, że nie tak długo, jak zakładano, przez co brano go częściej i w coraz większych dawkach, a to z...