Początek nowego socjalistycznego życia

autor zdjęcia: NAC

źródło: Rzeczpospolita

Wychodźcy często okazują wdzięczność socjalistycznemu państwu, podkreślają skrajną różnicę w poziomie i stylu życia między sobą a ich rodzicami

źródło: Rzeczpospolita

Awans raczej dziejący się niż już dokonany w pierwszej kolejności przeżywano emocjonalnie: osoby awansujące odczuwały radość.

Niech pisze każdy, kto czuje się związany z wsią i pragnie na przykładzie własnego życia, swoich przemyśleń i dążeń zobrazować przeszłość, dzień dzisiejszy i jutro młodzieży wiejskiej w Polsce!”. Tymi słowami w styczniu 1962 roku na łamach licznych czasopism wiejskich i miejskich, gazetek fabrycznych i tablic ogłoszeniowych na wsi inicjatorzy konkursu „Młode pokolenie wsi Polski Ludowej” zachęcali młodzież wiejską – dawną i obecną – do nadsyłania pamiętników.

Memuary, dzienniki, życiorysy

Nie był to pierwszy konkurs pamiętnikarski zorganizowany w okresie państwowego socjalizmu. Ten zakończył się jednak największym sukcesem – zgłosiło się 5475 pamiętnikarzy i pamiętnikarek – i zapoczątkował prawdziwą modę na pisanie wspomnień w celach konkursowych. Inicjatywa wychodziła przede wszystkim od prasy i rozgłośni radiowych, sporo konkursów ogłosiły też związki zawodowe i młodzieżowe. Rodzime ośrodki socjologiczne często wspomagały organizatorów wiedzą fachową, a niekiedy publikowały własne odezwy. Skala odzewu oraz zróżnicowany profil osób piszących – pod względem wykonywanej pracy (między innymi rolnicy, urzędnicy, pracownicy przemysłu, nauczyciele, funkcjonariusze służb, górnicy), płci (niemal połowę tekstów na konkurs „Młode pokolenie wsi Polski Ludowej” nadesłały kobiety), miejsca zamieszkania...