Odroczenie terminu przewidzianego w prawie podatkowym

Istotne jest, aby w dniu, w którym możliwe jest podjęcie decyzji o odroczeniu terminu przez organ podatkowy, termin ten jeszcze nie upłynął – wynika z orzeczeń sądów administracyjnych.

Odroczenie terminu przewidzianego w prawie podatkowym to rozwiązanie przyjęte przez ustawodawcę w art. 48 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst jedn. DzU z 2022 r., poz. 2651 ze zm., dalej jako o.p.).

Zgodnie z tym przepisem – w § 1 – organ podatkowy na wniosek podatnika w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym może odraczać terminy przewidziane w przepisach prawa podatkowego, z wyjątkiem terminów określonych w art. 68–71 o.p. (dotyczących przedawnienia), art. 77 § 1–3 o.p. (dotyczącym terminu zwrotu nadpłaty podatku), art. 79 § 2 o.p. (dotyczącym prawa do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty oraz wniosku o zwrot nadpłaty podatku), art. 80 § 1 o.p. (dotyczącym wygaśnięcia prawa do zwrotu nadpłaty podatku), art. 87 § 3 i 4 o.p. (dotyczącym obowiązku wystawiania rachunków przez podatników), art. 88 § 1 o.p. (dotyczącym obowiązku numerowania i przechowywania kopii rachunków przez podatników wystawiających rachunki) i art. 118 o.p. (dotyczącym terminów przedawnienia w przypadku odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej). Jak przyjęto – w art. 48 § 2 o.p. – przepisy § 1 stosuje się odpowiednio do terminów dotyczących płatników lub inkasentów.

Z kolei wedle jego § 3 minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia,...