Unikanie listonosza nie usprawiedliwi naruszenia terminu na odwołanie

Gdy pracownik, mając realną możliwość zapoznania się z treścią oświadczenia woli o rozwiązaniu umowy o pracę, celowo nie podejmuje przesyłki z tym pismem, przyjmuje się, że zostało mu ono skutecznie złożone.

∑ Pracownik porzucił pracę. Prezes spółki rozwiązał z nim umowę o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia, ale zrobił to po 40 dniach. Kadry przesłały pismo na adres wskazany przez etatowca przy zawieraniu umowy o pracę. Wróciło do firmy po trzech tygodniach jako przesyłka niedoręczona po dwukrotnym awizowaniu. Pracownik odczekał kolejne trzy tygodnie i zadzwonił do firmy prosząc o przesłanie mu ponownie pisma rozwiązującego umowę. Tym razem je odebrał i wniósł odwołanie do sądu pracy, powołując się na rozwiązanie umowy z przekroczeniem miesięcznego terminu na złożenie oświadczenia woli. Czy pracodawca może podjąć skuteczną obronę, mimo że ewidentnie dopuścił się naruszenia prawa zwalniając tę osobę? – pyta czytelnik.

Tak. Obrona pracodawcy może skoncentrować się na przekroczeniu przez odwołującego się pracownika terminu do złożenia odwołania. Nie ma natomiast sensu kwestionowanie ewidentnego błędu formalnego polegającego na przekroczeniu przez samego pracodawcę terminu do dyscyplinarnego zwolnienia pracownika, ponieważ tego typu obrona byłaby skazana na niepowodzenie.

Aktywność procesowa pracodawcy musi skupić się zatem na wykazaniu tego, iż oświadczenie woli o rozwiązaniu umowy o pracę zostało powodowi przesłane wcześniej w taki sposób, że mógł się z nim zapoznać. Nie jest bowiem tak, że termin do złożenia odwołania powinno się liczyć w tym przypadku od chwili odebrania przez...