Mała Polska w Paryżu

autor zdjęcia: Patrice de Moncan-Les Éditions du Mécène

źródło: Rzeczpospolita

Rue Champlain w 1858 roku – tak wyglądała Mała Polska i wiele innych biednych dzielnic Paryża w latach pięćdziesiątych XIX wieku

autor zdjęcia: iskry

źródło: Rzeczpospolita

Szkoła Polska przy ulicy Lamandé 13/15

źródło: Rzeczpospolita

Od parku Monceau do placu de Clichy ciągnie się szczególnie związana z Polską część stolicy Francji.

Będziemy tym razem wędrować jedną z najbardziej niejednorodnych dzielnic Paryża. O ile rozciągająca się na zachód od placu de l’Etoile dzielnica szesnasta była i pozostała dzielnicą ludzi bogatych, o tyle ciągnące się w kierunku wschodnim tzw. bulwary zewnętrzne i ich okolice odznaczają się połączeniem pewnych cech dzielnicy drobnomieszczańskiej, a nawet robotniczej, z cechami enklawy zamieszkanej przez zamożnych paryżan.

Spacer po parku

Niewielka dzielnica Monceau, zamieszkana na ogół przez zamożnych przedstawicieli wolnych zawodów, bierze swoją nazwę od pięknego parku. Od niego rozpoczynamy naszą wędrówkę.

Park Monceau został założony w 1778 roku przez księcia Filipa Orleańskiego z bocznej linii Burbonów, który podczas Wielkiej Rewolucji przystał do obozu jakobińskiego i głosował za karą śmierci dla swojego kuzyna Ludwika XVI. Nie uratowało go to zresztą przed gilotyną w okresie największego terroru w roku 1793. Przez pewien czas park był własnością bliskiego współpracownika cesarza Napoleona I, byłego konsula Cambacérès. W parku zachowało się wiele dekoracyjnych elementów charakterystycznych dla XVIII wieku, takich jak świątynie, pagody, młyny i sztuczne ruiny.

Jednakże obecny jego charakter został ukształtowany na polecenie Napoleona III w stylu angielskim. Dwa szczególnie interesujące obiekty to półkolista kolumnada...