Czyje interesy chronią plany urlopowe?

Rozpisanie dni urlopu pracowników pomaga efektywnie zarządzać zasobami ludzkimi. Czy plan urlopów jest wiążący dla stron? Czy trzeba go ustalać na cały rok i czy trzeba objąć nim całą pulę wypoczynku?

Chociaż plany urlopowe mogą w pewnych kontekstach zdawać się reliktem przeszłości, narzędzie zagwarantowane przez art. 163 kodeksu pracy wciąż ma więcej zalet niż wad. O jego wyjątkowości świadczy fakt, że plany urlopowe służą interesom zarówno pracodawców, jak i pracowników, wciąż pozostając jednym z najbardziej użytecznych i nieskomplikowanych sposobów zarządzania zasobami ludzkimi, który pomaga w egzekwowaniu urlopowych praw i obowiązków na linii pracodawca-pracownik.

Przepis, z którego wynika obowiązek tworzenia planów urlopowych, zawiera jednocześnie krótki, bo przewidujący jedynie dwa przypadki, katalog wyłączeń od tego obowiązku. Po pierwsze nie muszą ich tworzyć takie zakłady pracy, w których nie działa zakładowa organizacja związkowa. Po drugie nie trzeba ich tworzyć, gdy taka organizacja w firmie działa, ale zgodziła się na rezygnację z tych planów. Pracodawcy, którzy zgodnie z przywołanymi wyjątkami nie mają obowiązku przygotowywania planów urlopowych, udzielają urlopów po porozumieniu z pracownikami.

Niekoniecznie na rok

W kodeksie pracy nie został sprecyzowany termin na sporządzenie planu urlopowego. Z praktycznego punktu widzenia przyjmuje się...