Tusk jest wielkim graczem

Kraj sprawujący prezydencję w UE nie narzuca swej agendy – mówi Jim Cloos, który blisko współpracował z prezydencjami wszystkich państw Unii.

Polska 1 stycznia obejmuje przewodnictwo w UE. Co faktycznie oznacza sprawowanie prezydencji?

Traktat lizboński częściowo zmienił charakter rotacyjnej prezydencji. Nadal jest ona bardzo ważna, ale to nie ona ustala agendę UE. Bo tym zajmuje się Rada Europejska, z wykorzystaniem programu i propozycji Komisji Europejskiej. Obecnie główną rolą rotacyjnej prezydencji jest prowadzenie rozmów trójstronnych z parlamentem, z udziałem KE, i prowadzenie negocjacji legislacyjnych. Jest to bardziej zadanie dla przewodniczącego Coreper 2 i Coreper 1 (stały przedstawiciel przy UE i jego zastępca – red.) niż dla ministrów, ale ministrowie są ważni w tle, mają odpowiednie kontakty polityczne z innymi krajami, ze sprawozdawcami w parlamencie. Rotacyjna prezydencja ma wady, zmienia się co sześć miesięcy, ale jej słabości można łatwo naprawić. Bo jest ona częścią systemu. Na jej rzecz w pełnym wymiarze godzin, przez pół roku, pracuje stały sekretariat unijnej Rady. Prezydencja ma do pomocy Komisję. Nie jest więc tak, że prezydencja musi polegać tylko na sobie. Ale oznacza to również, że nie ma ogromnej autonomii.

Blisko 20 lat sprawował pan kierownicze funkcje w sekretariacie Rady UE. Czy na podstawie swojego doświadczenia może pan powiedzieć, że są kraje, które zawsze mają dobre i skuteczne prezydencje, oraz kraje, które słabo dają radę?

Nie...