Najpiękniejszy wysiłek

autor zdjęcia: PAP/CAF/Kwiatkowski

źródło: Rzeczpospolita

Centrum Zdrowia Dziecka w 1976 r., trzy lata po rozpoczęciu budowy. Pierwszego pacjenta na oddział szpitalny przyjęto 15 stycznia 1980 r.

Na budowę Centrum Zdrowia Dziecka przekazywano nie tylko złotówki, ale i dewizy – zbierane od Peru po Australię. W inicjatywę angażowały się i zakłady pracy, i harcerze, i Szkolne Kasy Oszczędności. Spółdzielnie niewidomych zaopatrzyły szpital w „wyroby szczotkarskie”, koła gospodyń wiejskich darły pierze na poduchy. 45 lat temu CZD przyjęło na oddział szpitalny pierwszego pacjenta.

Był lekki mróz – jak to w styczniu. Ten z 1980 r. był jednak łaskawszy niż jego poprzednik, który zapisał się w historii jako jeden z miesięcy tzw. zimy stulecia. 15 stycznia 1980 r. w 13-kondygnacyjnym budynku Centrum Zdrowia Dziecka otwarte zostały dwa pierwsze oddziały szpitalne.

– To był oddział pediatrii, w którym wtedy pracowałem, i anestezjologia. Pierwszym przyjętym pacjentem był sześcioletni Jakub z Zamojszczyzny cierpiący na wrodzoną wadę przewodu pokarmowego i zespół złego wchłaniania – wspomina dr Marek Migdał, który pracę w Centrum Zdrowia Dziecka zaczął tuż po studiach w 1979 r. Od 2018 r. jest dyrektorem szpitala. – To było pierwsze piętro, które zaczęło przyjmować pacjentów wymagających hospitalizacji. Bardzo szybko dochodziły kolejne oddziały: niemowlęcy, kardiologia, neurologia – wylicza.

Logo w czynie społecznym

Od rozpoczęcia budowy CZD w 1973 r. do otwarcia pierwszych oddziałów minęło niespełna siedem lat. Pomysł stworzenia specjalistycznej placówki pediatrycznej dla dzieci z całego kraju sięga lat 60. XX wieku. Szpital miał być formą upamiętnienia dzieci zabitych w czasie II wojny światowej, trwałym pomnikiem. Z inicjatywą w 1965 r. wystąpiła pisarka, poetka Ewa Szelburg-Zarembina, znana z twórczości dla dzieci.

7 lutego...