Klasyczna prezentacja twórczości Józefa Chełmońskiego

autor zdjęcia: mat. pras.

źródło: Rzeczpospolita

„Pogoda”, 1899, olej na płótnie, 135×196 cm, własność Muzeum Narodowego w Poznaniu

źródło: Rzeczpospolita

„Orka”, 1896, olej na płótnie, 144,5×217 cm, własność Fundacji im. Raczyńskich przy MNP mat. pras.

autor zdjęcia: mat. pras.

źródło: Rzeczpospolita

„Wieczór letni”, 1875, olej, płótno, 84x117 cm, własność Muzeum Narodowego w Poznaniu

W Muzeum Narodowym w Poznaniu od 7 marca do 29 czerwca będzie można zobaczyć ponad 120 dzieł malarskich, rysunków i szkiców, które pozwolą oglądającemu poznać, przypomnieć, odkryć na nowo Chełmońskiego jako artystę i postać.

Wystawa dzieł Józefa Chełmońskiego (1849–1914) wieńczy wieloletni projekt badawczy podjęty przez kuratorów i konserwatorów z Muzeów Narodowych w Warszawie, Poznaniu i Krakowie i z pewnością można ją uznać za swoisty hołd złożony jednemu z najwybitniejszych polskich malarzy przez polskie środowisko muzealne. Dlatego ta wielka prezentacja twórczości pokazywana była już w Muzeum Narodowym w Warszawie, a po Poznaniu będzie ją jeszcze można obejrzeć w Muzeum Narodowym w Krakowie.

Kuratorką wystawy w poznańskim muzeum jest dr Maria Gołąb, asystentem dr Arkadiusz Krawczyk, a autorem aranżacji Raman Tratsiuk.

Poznańska ekspozycja pomyślana została jako klasyczna prezentacja twórczości artysty w układzie chronologicznym i podziale przestrzeni odpowiadającym najważniejszym etapom biografii: od malarskich studiów w Warszawie i Monachium (1869–1874), poprzez działalność w słynnej Pracowni w Hotelu Europejskim w Warszawie (1874–1875), pobyt w Paryżu (1876–1887/1888), aż po najdłuższy rozdział życia związany z mazowiecką Kuklówką. Ten przestrzenny podział pozwala zobaczyć najważniejsze w danym etapie malarskie idee, rozpoznać ciągłość podejmowanych wyzwań, a także uwypuklić cezury i znaczące przełomy w twórczości.

Własny sposób budowania narracji

Zwiedzający rozpocznie wędrówkę przez kolejne przestrzenie muzeum, zaczynając od...