Zniesławienie urzędniczki przez szefa na służbowym spotkaniu

Roszczenia o odszkodowanie czy zadośćuczynienie z powodu mobbingu rzadko kończą się wygraną. Skuteczniejsze może być powództwo o naruszenie dóbr osobistych w miejscu pracy lub prywatny akt oskarżenia o zniesławienie.

Może zabrzmi to trochę banalnie, ale w urzędach także pracują ludzie z krwi i kości i dlatego także tam zdarzają się emocje i konflikty. Czasem kogoś poniesie i powie o parę słów za dużo. Ale co wtedy, gdy tym kimś jest przełożony, a to co mówi, kwalifikuje się na przestępstwo zniesławienia z kodeksu karnego?

Opisana tutaj sprawa, została prawomocnie zakończona wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z sierpnia 2023 roku (IX Ka 732/23), uznającym winę przełożonego. Dotyczyła ona sytuacji, jaka miała miejsce w jednym z organów administracji publicznej, z siedzibą w Warszawie. I jest to doskonała okazja, aby przybliżyć przestępstwo zniesławienia opisane w art. 212 kodeksu karnego, w sytuacji gdy oskarżonym jest przełożony w pracy, w urzędzie. Jest to także okazja, aby wyjaśnić, czemu w polskich realiach skorzystanie z art. 212 k.k., jest, niestety, często lepszym rozwiązaniem niż roszczenie o mobbing. A także, jakie mogą być bolesne konsekwencje wyroku skazującego.

Lekkomyślne słowa przełożonego

Wspomniane, potwierdzone wyrokiem sądu zniesławienie, polegało na tym, że na spotkaniu służbowym osoba piastująca funkcję kierownicze, określiła jedną ze swoich podwładnych słowami, że „toczy się wobec niej postępowanie karne”.

Osoba, której dotyczyły te słowa, nie uczestniczyła w ww. spotkaniu, ale wypowiedź ta dotarła do niej i wywołała głębokie poczucie krzywdy, poniżenia...