Wodorowe wyzwania przyszłości

autor zdjęcia: maciej zygmunt

źródło: Rzeczpospolita

Uczestnicy debaty zastanawiali się nad praktycznymi możliwościami związanymi z wykorzystaniem wodoru

Wykorzystanie wodoru w branży chemicznej, petrochemicznej – mimo unijnych norm i celów – wydaje się być odległe, trudne technicznie, ale przede wszystkim droższe, niż znane obecnie wykorzystanie surowców potrzebnych np. do wytwarzania nawozów.

Taka ocena wyłania się z wypowiedzi uczestników panelu poświęconego wodorowi na Europejskim Kongresie Gospodarczym.

Grzegorz Pawelec, dyrektor odpowiedzialny za regulacje i rynek w stowarzyszeniu Hydrogen Europe, pytany, czy Unia Europejska nadal zamierza dekarbonizować przemysł, odpowiedział, że Bruksela zdania w tej sprawie nie zmieniła i nadal pokłada nadzieje w wodorze jako paliwie transformacji. – Są branże, których de facto nie da się dekarbonizować bez wodoru, jak produkcja stali, amoniaku czy też transport ciężki. Są też branże, których się nie da zelektryfikować, i to Komisja Europejska wie i widzi w swoich wszystkich modelowaniach miejsce dla wodoru – powiedział. Wskazał, że Bruksela wykazuje większą otwartość na neutralność technologiczną, czyli na wodór wytwarzany w inny sposób niż tylko z OZE.

Unijne cele trudne do realizacji

Paweł Bielski, wiceprezes Grupy Azoty, pytany o cele związane z dekarbonizacją sprowadzał uczestników panelu na ziemię. – Wyzwania związane z transformacją przemysłu chemicznego mają jedno źródło, a jest nim zmiana unijnej dyrektywy RED II, która wprowadziła cel zwiększenia udziału źródeł odnawialnych w przemyśle. Pierwszy cel mówił o zwiększaniu o 1,6 proc. wykorzystania OZE w przemyśle. Ten cel nie niesie żadnych konsekwencji, jeżeli byłby niezrealizowany. Równolegle pojawił się drugi cel,...