![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Wokół aportu
Poprzednie odcinki
Wokół aportu
Zdolności aportowej dotyczy bodajże najbogatsza część orzecznictwa Sądu Najwyższego w okresie długiego życia kodeksu handlowego. Wskazuje to zarówno na znaczenie samego wkładu niepieniężnego w gospodarce cierpiącej na dojmujący brak kapitału, jak i na niejasności prawne związane z charakterem aportu.
Kodeks handlowy nie zawierał ani definicji, ani żadnych wskazówek, co może być aportem. Jedyne, co dało się z niego wyczytać, to pojęcie "wkład niepieniężny", idące dalej od pojęcia "wkład rzeczowy". Kwestia dopuszczalności aportu została w praktyce w pełni oddana orzecznictwu sądowemu i rozważaniom doktryny.
Orzecznictwo Sądu Najwyższego rozwijało się w kierunku zdecydowanie liberalizującym pojęcie "zdolność aportowa", wypracowując wiele ogólnych reguł i szczegółowych wskazań, co może lub co nie może być aportem. Najpełniejszy wykład zasad w tej materii znalazł się w uchwale siedmiu sędziów SN z 2 marca 1993 r. (III CZP 123/92). Zgodnie z jej treścią zdolność aportowa przysługuje, po pierwsze, nie tylko rzeczom, lecz także prawom majątkowym. Po drugie - przedmiotem wkładu niepieniężnego może być wszystko, co nie będąc pieniądzem, przedstawia jakąkolwiek wartość ekonomiczną. Po trzecie wreszcie - wkładem niepieniężnym mogą być prawa bezwzględne...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
