![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Krańcowy przykład złego prawa
Krańcowy przykład złego prawa
RYS. ROCH FOROWICZ
UCZ SIĘ ŁACINY
"Leges ab omnibus intellegi debent" czyli "ustawy powinny być zrozumiale dla wszystkich".
WIESŁAW GRAJDURA
Czy wierzyciel skarb państwa - działający przez sądy i prokuratorów - ma obowiązek uiszczania części opłaty egzekucyjnej należnej w sprawach o egzekucję świadczeń pieniężnych.
Krańcowym przykładem złego prawa są niektóre przepisy znowelizowanej 18 września 2001 r. ustawy o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. nr 130, poz. 1452; dalej: ustawa), obowiązujące od 1 stycznia 2002 r.
Reguluje ona na nowo m.in. system pobierania i wysokość opłaty egzekucyjnej stosunkowej, pobieranej w sprawach o egzekucję świadczeń pieniężnych. Właśnie unormowanie tej problematyki wzbudza największe wątpliwości.
Było dobrze
Do tej pory art. 45 ust. 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. nr 133, poz. 882 z późn.zm.) wszczęcie egzekucji świadczeń pieniężnych uzależniał od uiszczenia przez wierzyciela inicjującego postępowanie egzekucyjne odpowiedniej części stosunkowej opłaty egzekucyjnej, która odpowiadała wysokości 7 proc. wartości egzekwowanego roszczenia, ale nie mogła być większa niż 1/3 całej opłaty.
Cała opłata...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
