![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Bohaterowie dramatu
CZESŁAW MĄCZYŃSKI - OBROŃCA LWOWA (c) ARCHIWUM „MÓWIĄ WIEKI” Przyszły dowódca obrony Lwowa urodził się w 1881 roku. Pochodził z rodziny nauczycielskiej. Po maturze i rocznej służbie wojskowej w artylerii podjął studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Lwowskiego. Potem studiował jeszcze prawo. Angażował się w życie społeczne na uczelni: był prezesem Bratniej Pomocy i samokształceniowego Ogniwa. Zakładał Drużyny Bartoszowe, organizację paramilitarną, która zrzeszała młodzież wiejską. W 1910 roku przeniósł się do Przemyśla, gdzie uczył polskiego w Gimnazjum Klasycznym. Po wybuchu wojny został powołany do macierzystego 2. Pułku Artylerii Polowej. Od końca 1916 roku do wiosny 1918 roku służył w dowództwie IV Armii, a następnie w IV Generalnej Komendzie, która stacjonowała we Lwowie. Nawiązał kontakty z liderami tamtejszej endecji i stanął na czele Polskich Kadr Wojskowych. Mimo że miał niewielu podkomendnych, po zajęciu miasta przez Ukraińców zdołał pozyskać zaufanie przywódców innych organizacji i objął naczelną komendę. Spokój Mączyńskiego, który dla jednych był oznaką kunktatorstwa, według innych pozwalał rozładowywać konflikty wśród obrońców. Po wyzwoleniu Lwowa Mączyński kierował Komendą Wojskową miasta i powiatu. Nie potrafił zapanować nad...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
