Prawna dopuszczalność przerywania ciąży
Nowa niemiecka ustawa
Prawna dopuszczalność przerywania ciąży
Ewa Weigend, Eleonora Zielińska
Jednym z nielicznych społecznie znaczących problemów, którego uregulowania niemiecki traktat zjednoczeniowy nie przesądził od razu "na korzyść" modelu zachodnioniemieckiego, była kwestia przerywania ciąży. Traktat pozostawił bowiem w mocy na terenach b. NRD i b. RFN dotychczasowe regulacje prawne w tej sferze, zobowiązując równocześnie ustawodawcę do uchwalenia -- do końca 1992 r. -- nowej, wspólnej dla całych Niemiec ustawy.
Wypracowanie wspólnego stanowiska w parlamencie okazało się procesem żmudnym, obfitującym w spory i liczne kontrowersje ideologiczne, prawne i praktyczne. Gdy wreszcie udało się przegłosować -- jak sądzono kompromisową -- ustawę z 27 lipca 1992 r. o przerywaniu ciąży i pomocy rodzinie, do wejścia w życie jej przepisów karnych odnoszących się do przerywania ciąży nie doszło wskutek zaskarżenia ich do Związkowego Trybunału Konstytucyjnego w Karlsruhe.
Obowiązujący od 16 czerwca 1993 r. do lipca 1995 r. stan prawny w dziedzinie przerywania ciąży był konsekwencją uznania przez Trybunał -- w wyroku z 28 maja 1993 r. -- ustawy z 1992 r. za częściowo sprzeczną z konstytucją. Szerzej na ten temat pisałyśmy w artykule "Bezkarne, ale bezprawne" ("Rzeczpospolita" nr 151 z 1993 r....
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta


![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)