Na przykładzie instytucji ubezpieczeń społecznych
Osoby prawa publicznego w II Rzeczypospolitej
Na przykładzie instytucji ubezpieczeń społecznych
Michał Żemojda
Reformowanie wielu dziedzin życia społeczno-gospodarczego, w tym tak istotnej jak ubezpieczenia społeczne, będzie utrudnione bez powrotu do sprawdzonych w wielu demokracjach rozwiązań. W tym celu niezbędne jest przywrócenie podziału prawa na publiczne i prywatne oraz wprowadzenie norm dotyczących osobowości prawa publicznego, która miała tak istotne znaczenie w ustawodawstwie II Rzeczypospolitej.
Problemu osobowości prawa publicznego nie można rozpatrywać bez uwzględnienia podziału prawa na publiczne i prywatne. W Polsce międzywojennej podział ten był jednym z elementarnych składników codziennego życia prawnego; występował zarówno w ustawodawstwie, jak i w orzecznictwie sądowym.
W literaturze prawniczej występują dwa podstawowe kryteria podziału prawa na publiczne i prywatne, mianowicie kryterium interesu i kryterium podmiotowe. Według pierwszego charakter publiczny lub prywatny prawa zależy od tego, czy ma ono służyć interesowi prywatnemu czy publicznemu. Jeżeli przeznaczeniem normy prawnej jest realizacja interesu publicznego -- jest ona uznawana za normę prawa publicznego. Według kryterium podmiotowego do prawa publicznego zalicza się te normy, które regulują stosunek podmiotów władzy...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta