Legionista, rewolucjonista i dekadent
Poezje Władysława Broniewskiego w wyborze Wiktora Woroszylskiego
Legionista, rewolucjonista i dekadent
Czy Władysław Broniewski -- najsłynniejszy polski poeta rewolucyjny i robotniczy, bard socjalizmu i piewca Polski Ludowej -- odszedł w niebyt wraz epoką, którą w swojej liryce wynosił pod niebiosa, epoką dyktatury proletariatu, zrywu mas i świetlanej wizji komunizmu? Oto pytanie, które trzeba sobie zadać, czytając zredagowane przez Wiktora Woroszylskiego "Poezje 1923--1961" Władysława Broniewskiego. Tym bardziej, że ten opasły, liczący pięćset pięćdziesiąt stron i zawierający ponad 300 utworów tom ukazał się -- obok wyborów poezji Kazimiery Iłłakowiczówny, Czesława Miłosza i Tadeusza Różewicza -- nakładem Państwowego Instytutu Wydawniczego w nowej, niezwykle eleganckiej pod względem edytorskim serii "Kolekcja Poezji Polskiej XX wieku", zmuszającej do refleksji nad miejscem autora "Mazowsza" w historii współczesnej polskiej literatury.
Drugie nasuwające się przy tej okazji pytanie brzmi: czy aby na pewno poezja Broniewskiego, będąca w potocznej świadomości tubą Polski Ludowej, jest w dzisiejszych czasach całkowitym anachronizmem? Trzecie zaś: czy funkcjonujący społecznie obraz Broniewskiego nie jest aby stereotypowy i przez to fałszywy?
Propagandowy stereotyp
Ten stereotyp budują...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta