Wyzwania pakietu zimowego

Michał Kurtyka Wprowadzając „uwspólnotowienie” decyzji regulacyjnych w energetyce ryzykujemy rozmycie odpowiedzialności za nieprzerwane dostawy energii.

Zestaw ośmiu projektów aktów legislacyjnych (nowych i nowelizowanych) dotyczących energii, które Komisja Europejska opublikowała 30 listopada 2016 r., stanowi jedną z najbardziej kompleksowych propozycji w historii unijnego prawodawstwa. Łącznie z dokumentami towarzyszącymi to kilka tysięcy stron, które odnoszą się zarówno do bardzo technicznych przepisów, jak i do ogólnie zarysowanych ambicji i kierunków działania, które KE planuje podjąć w najbliższych latach.

Można się spodziewać, że wraz z przedstawionym w lipcu ambitnym planem prezydencji estońskiej o szybkich pracach legislacyjnych w drugim półroczu 2017 r., pakiet ten – nazwany w ostatniej chwili, i nieco na wyrost „Czysta energia dla wszystkich Europejczyków", a potocznie nazywany Pakietem Zimowym – będzie przedmiotem burzliwych dyskusji. Zaproponowane w pakiecie rozwiązania dotykają kluczowych kwestii dla europejskiego systemu elektroenergetycznego.

Przesądzą o kształcie ewolucji rynku energii, redefiniując sposób, w jaki będziemy handlować energią elektryczną. Określą, ile będzie ona kosztować gospodarstwa domowe i przemysł, czy i jakie powstaną nowe instalacje energetyczne. Jest to zatem dyskusja mająca bardzo szerokie konsekwencje z perspektywy państw członkowskich. Propozycje pakietu zmuszają nas do postawienia kilku zasadniczych pytań dotyczących rynku wewnętrznego...