Franciszkańskie wyzwanie papieża

źródło: PAP/EPA

Papież na spotkaniu z wiernymi w Turynie, 21 czerwca 2015 r.

źródło: materiały prasowe

Maciej Muskat

Polscy decydenci mogą, wobec treści zawartych w encyklice „Laudato si", nadal chować głowę w piasek. Tyle że teraz wyraźnie już widać, że dla Polski będzie 
to oznaczało ustawienie się „po złej stronie historii" – pisze działacz Greenpeace.

Kiedy w 2011 roku dowiedziałem się, że Jorge Mario Bergoglio wybrał sobie imię Franciszek, byłem zaskoczony. Od tego czasu z niecierpliwością czekałem na coś, co autentycznie i z mocą pokazałoby, dlaczego zdecydował się na ten wybór. Encyklika opublikowana w ubiegły czwartek jest wydarzeniem bez precedensu – Jan Paweł II i Benedykt XVI podnosili w swoich wypowiedziach kwestie ekologiczne, ale żaden z nich nie poświęcił całej encykliki wyłącznie powiązaniom pomiędzy ubóstwem, ekonomią i zniszczeniem środowiska naturalnego. Encyklika „Laudato si" („Pochwalony bądź") stanowi wyzwanie przede wszystkim dla katolików i polityków, ponieważ jej treść nie pozostawia złudzeń w dwóch podstawowych kwestiach.

Moralny obowiązek

Po pierwsze, papież w niedwuznacznych słowach mówi o tym, co jest największym zagrożeniem dla przyrody i naszej przyszłości – jest nim eksploatacja przyrody będąca pochodną obecnego modelu rozwoju. Bez owijania w bawełnę stwierdza, że „to, co jest kruche, jak środowisko, pozostaje bezbronne wobec interesów ubóstwianego rynku, stających się absolutną regułą". Szczególną uwagę poświęca zmianom klimatu i jej przyczynom, jasno stwierdzając, że „technologia oparta na spalaniu silnie zanieczyszczających paliw kopalnych, zwłaszcza węgla, ale także ropy naftowej, a w mniejszym stopniu gazu, powinna być stopniowo i...