![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Czemu winno służyć kino
Gruziński film „Pięć dni wojny", wymyślony i zamówiony w Tbilisi rok po tym, jak Rosjanie zajęli Osetię Południową i Abchazję, miał przynajmniej na kilka pokoleń utrwalić jednowymiarową wizję tamtego konfliktu i wynieść prezydenta Micheila Saakaszwilego na cokół tak wysoki, by nikt nigdy nie mógł go zeń strącić.
Mimo że w to dzieło wpakowano 20 milionów dolarów, a do głównych ról zaangażowano hollywoodzkie gwiazdy: Andy Garcię i Vala Kilmera, już podczas tbiliskiej premiery rodacy „bohaterskiego obrońcy ojczyzny" zgrzytali ze złości zębami.
I zadawali trudne pytania o granice polityki historycznej: czy to na pewno spektakl gruzińskiego patriotyzmu czy może wizja świata pana prezydenta? Czy aby do końca trzyma się faktów i nie tuszuje przypadkiem ewidentnych politycznych błędów Saakaszwilego? Czy na pewno odegra swą rolę i upowszechni w szerokim świecie obraz Gruzinów jako stada niewinnych jagniąt zaatakowanego przez krwiożerczą, wilczą watahę? I – na koniec – kto sfinansował tę ramotę? Czy aby nie zubożały przez wojnę podatnik z grodu nad rzeką Kurą?
Ludzie prezydenta zapowiadali, że...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
