Żelatyna śniła mi się po nocach

autor zdjęcia: Anna Brzezińska

źródło: Fotorzepa

Jak wicepremier z wicepremierem. Leszek Balcerowicz i Janusz Steinhoff, październik 1998 roku

Politycy od lat w obawie przed opinią publiczną nie podejmują decyzji. 
A Polska nie jest na takim etapie, że rządzący mogą jedynie administrować państwem. Rozmowa z Januszem Steinhoffem, wicepremierem w rządzie Jerzego Buzka

Mówi pan o sobie, że jest państwowcem. Trzyma pan kciuki za rząd PiS, żeby udały mu się reformy gospodarcze?

Tak. Chciałbym, żeby obecny rząd odniósł sukces, uporał się z problemami i wprowadził niezbędne reformy. Jestem staroświeckim politykiem. W czasach, gdy zasiadałem w parlamencie i rządzie, pracowało się na miejsce w historii, a nie na słupki popularności. Rządy Tadeusza Mazowieckiego i Jerzego Buzka zapisały się w historii jako mające polityczną odwagę i determinację w reformowaniu naszego państwa, budowanego w sposób ewolucyjny na zgliszczach utopijnego systemu. Program wicepremiera Mateusza Morawieckiego to na razie jest zbiór haseł, z którymi trudno polemizować, bo dobrze identyfikują problemy. Istotny dla jego realizacji jest dobór narzędzi zgodnych z regułami wolnego rynku i obowiązującymi w krajach UE zasadami udzielania pomocy publicznej. Pamiętać należy również, iż w posiadaniu ministra rozwoju są z mocy obowiązującego prawa ograniczone kompetencje. Większość ich przypisano ministrowi finansów. A porozumienie tych dwóch ministrów często wymaga zawarcia kompromisów.

Zawierał pan kompromisy z Leszkiem Balcerowiczem, gdy obaj byliście w rządzie Buzka? On podobno nie jest zdolny do kompromisów.

Leszek Balcerowicz ma swoje poczesne miejsce w polskiej transformacji. To jego kompetencje...