Nie wyrzucać całej III RP do kosza

autor zdjęcia: Andrzej Rybczyński

źródło: PAP

Liderzy partii centrowych i prawicowych na wspólnej konferencji prasowej dwa lata przed powołaniem AWS, 1994 rok. Kazimierz Michał Ujazdowski (z lewej), wtedy szef Koalicji Konserwatywnej. W środku Jarosław Kaczyński (jako prezes Porozumienia Centrum). Z prawej Ryszard Czarnecki, wówczas prezes Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego

- Historia AWS pokazuje, czym jest brak przywództwa i zdolności do ryzyka. Gdy nie ma tych dwóch cech, to porażka czyha za drzwiami - mówi europoseł PiS Kazimierz Michał Ujazdowski

Plus Minus: 15 lat temu mniej więcej o tej porze kończyła swój żywot Akcja Wyborcza Solidarność. Gdy pytam polityków o ten okres, o rząd Jerzego Buzka, to mało kto chce na ten temat mówić inaczej, niż topiąc swoje opowieści w tonach lukru. A przecież rządy AWS–UW nie były pasmem sukcesów. AWS w ciągu czterech lat u władzy straciła poparcie z 34 do niespełna 6 proc.

Również wspominam ciepło rządy AWS. Trzeba też pamiętać, że to był czas innej polityki. Po pierwsze, było w niej więcej wspólnotowości. Po drugie, dominowało przekonanie, że jeśli chcesz rządzić, musisz mieć pomysł i musisz zmieniać rzeczywistość. Po trzecie, była preferencja dla osobowości, ludzi z własnymi ideami.

Przecież AWS była nieustająco wstrząsana sporami partyjnymi. Wszyscy skrupulatnie liczyli parytety i w ten sposób ustalali, co się komu należy. Gdzie było to pole do działania jednostek z ideami?

W rządzie.

Rząd Jerzego Buzka odzwierciedlał układ sił w AWS. Widowiskowa wojna między ówczesnym wicepremierem Januszem Tomaszewskim a szefem Kancelarii Premiera Wiesławem Walendziakiem wynikała m.in. z tego, że każdy z nich miał za sobą jakąś frakcję i chyba mieli się wzajemnie klinczować, żeby żaden za wysoko nie urósł.

Nie ma rządu parlamentarnego, który nie odzwierciedlałby układu sił w partiach...