Szlachetna natura polityki

autor zdjęcia: Andrzej Ring

źródło: materiały prasowe

„Kazanie Skargi” Jana Matejki. I w XVII, i w XXI wieku warto przypominać o wartościach

Współczesna sytuacja 
społeczno-polityczna w Polsce 
jest bardzo zawikłana. 
Trudno ją ludzkimi metodami 
rozwiązać. Nauka społeczna Kościoła 
nie mówi jednak, ilu sędziów powinno zasiadać w Trybunale Konstytucyjnym. 
Nie mówi także o metodzie 
ich powoływania.

Od jakiegoś czasu pojawiają się głosy dotyczące milczenia Kościoła na tematy społeczno-polityczne związane z teraźniejszością naszej ojczyzny. Mówią i piszą o tym zarówno świeccy, jak i duchowni. Przedstawiają różne argumenty. Jedne są pozytywne, inne krytyczne. Jedni mówią, że to dobrze, iż Kościół milczy. Inni wręcz przeciwnie – twierdzą, że powinien się on jak najszybciej w różnych sprawach określić.

Kościół naucza, że najważniejszą z cnót głównych, cnót kardynalnych, jest roztropność. To, o czym mówimy, powinniśmy stosować w swoim zachowaniu i postępowaniu. Moim zdaniem Kościół hierarchiczny wykazał się i wykazuje ostatnio dużą roztropnością. Można wręcz zaryzykować twierdzenie, że w zaistniałej sytuacji społeczno-politycznego, instytucjonalnego napięcia i ostrego konfliktu bardziej charakteryzował się cnotą roztropności niż niewinności.

Nawet powierzchowny obserwator życia politycznego w Polsce zauważa, że skonfliktowanym stronom nie tyle chodzi o włączenie Kościoła do debaty publicznej w celu wspólnego rozwiązania nabrzmiałego konfliktu, lecz raczej o przeciągnięcie go na swoją stronę. Chodzi o wykorzystanie jego głosu, by jeszcze mocniej uderzyć w przeciwnika politycznego, a w efekcie, by go ostatecznie zdyskredytować.

Paradoksem jest, że najgłośniejsze nawoływania do tego, żeby Kościół przemówił,...