kościół przyszłości już tu jest

autor zdjęcia: Hans Lucas

źródło: AFP

O Światowych Dniach Młodzieży w Polsce słyszał dwa lata temu każdy (na zdjęciu msza w Brzegu). Ale ogrom innych pomysłów na formację młodych katolików umyka uwadze mediów, a zatem także widzów, słuchaczy i czytelników

Statystyki dotyczące praktyk religijnych nie mówią wszystkiego o stanie wiary w Polsce. A nawet mówią o nim stanowczo za mało. Poza spadającą stopniowo liczbą wiernych mamy jednocześnie prawdziwy boom nowych inicjatyw ewangelizacyjnych i formacyjnych, które zmieniają oblicze Kościoła nad Wisłą.

Czy mając w ręku alarmujące dane o regularnym spadku liczby katolików uczestniczących w niedzielnej liturgii, można sobie pozwolić na optymizm? Czy można zignorować fakt, że w kościelnych ławach robi się coraz luźniej? Przecież ludzi Kościoła nie może nie boleć odejście czy słabość choćby jednego członka tej wspólnoty.

Przede wszystkim, chodzi tu nie tyle o optymizm, ile o przekonanie, że procesy dotyczące wiary i religijności trzeba widzieć w szerszej perspektywie niż jedna dekada. „Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?", słyszymy w Ewangelii retoryczne pytanie Jezusa. A w innym miejscu: „Odtąd wielu uczniów Jego się wycofało i już z Nim nie chodziło. Rzekł więc Jezus do Dwunastu: »Czyż i wy chcecie odejść?«". Jezus nie mówił: nie zostawiajcie Mnie samego, statystyki są zatrważające. Jeszcze gorzej ze statystycznego punktu widzenia będzie to wyglądało pod krzyżem, gdy świadkami śmierci będą tylko trzy bliskie osoby. Biorąc pod uwagę liczby – duszpasterska porażka.

Abp Grzegorz Ryś (jeszcze jako biskup krakowski) w wywiadzie dla „Więzi" w 2013 roku mówił m.in..: „Niestety, często ulegamy pokusie koncentrowania się na utrzymaniu liczb. Efekt jest taki, że jako Kościół kurczymy się w sposób straszny". A w najnowszym liście pasterskim, poprzedzającym IV Synod Archidiecezji Łódzkiej, pisze: „Nie chodzi o...