„Król” Twardocha? Gdzieś to już czytałem

autor zdjęcia: Tomasz Jodłowski

źródło: Rzeczpospolita

autor zdjęcia: Tomasz Jodłowski

źródło: Rzeczpospolita

autor zdjęcia: Jerzy Dudek

źródło: Rzeczpospolita

Yasmina Khadra (z lewej) podczas wywiadu przeprowadzanego przez Jerzego Haszczyńskiego, Warszawa, 2016 r.

Jedna z najważniejszych książek ostatnich lat w Polsce, w zadziwiającym stopniu przypomina powieść algierskiego pisarza. Tak jak ona opowiada o przedwojennym mistrzu boksu, który walczy jako reprezentant swojej poniżanej społeczności. Są i inne szczegóły, które wyglądają bardzo podobnie.

Od pierwszych stron powieści Szczepana Twardocha towarzyszyła mi myśl: gdzieś to już czytałem. Nie to samo, w innych kostiumach, w innym świecie nawet, z masą zupełnie innych wątków, ale z grubsza o tym samym. Autorzy są z najwyższej półki, każdy ma własny styl. I choć nie wykryłby tego żaden program antyplagiatowy, wydaje się, że od Algierczyka przeskoczyli do Twardocha bohaterowie, atmosfera, czas.

Streszczenia „Króla" i tej drugiej książki – bez podawania imion i nazwisk bohaterów, nazw i historii miejsc, w których się rozgrywają – zawierałyby wiele bliźniaczych zdań.

Prezentacja zawodników

Panie i Panowie, Ladies and Gentlemen, tajere chawejrim un chawertes, gwirotaj we rabotaj, Mesdames et Messieurs, sajidati wa sadati, meine Damen und Herren, Damy i Gaspada.

Oto dwaj zawodnicy i ich dzieła. Jeden reprezentuje Polskę i wielu z państwa o nim słyszało. Wcześniej napisał między innymi „Dracha" i „Morfinę".

Drugi reprezentuje Francję, choć jest Algierczykiem. Książkę wydał po francusku, mieszka we Francji. W Algierii był oficerem i przez osiem lat walczył z fundamentalistami islamskimi. Jak mówi, na całym świecie ma 10 milionów czytelników, 4 miliony we Francji. „Jestem algierskim pisarzem najczęściej czytywanym w Maghrebie i najczęściej czytywanym północnoafrykańskim pisarzem w...