Wojna rozpoczęta z marszu i bez głębszej refleksji

Temida | Pociąg ze zmianami nabiera rozpędu

Śledzenie działań PiS zmierzających do podporządkowania sądownictwa władzy politycznej jest jak lektura niezłej powieści sensacyjnej. Jest tu wszystko – władza, gra o najwyższą stawkę, najwyższe emocje, niezłe tempo akcji i nieoczekiwane zmiany sytuacji, wielość wyrazistych bohaterów, jak również ich zaskakujące pomysły, ale też czasem porażająca niekompetencja.

Zaczęło się od ofensywy trybunalskiej. PiS, który jeszcze w sierpniu 2015 r. chciał badać legalność wcześniejszej nowelizacji ustawy o Trybunale Konstytucyjnym, nagle swoją skargę wycofał, pod byle pozorem zdublował wybór trzech sędziów, a prezydent to przyklepał. Skargę PiS podjęła Platforma, Trybunał ją uwzględnił, a PiS odmówił honorowania wyroku. Potem było jeszcze kilka nagłych nowelizacji tej samej ustawy, niektóre rzeczywiście godne nazwania ich Nocną Zmianą. Ostatecznie w Trybunale wylądowało trzech sędziów z wątpliwym prawem do orzekania. Kilku innych, wybranych przed 2015 r., Julia Przyłębska jako prezes faktycznie zawiesiła, zresztą na wniosek przedstawiciela rządu. Były marsze, były protesty, ale przynajmniej tę bitwę o Trybunał PiS wygrał.

Po Trybunale SN

Po zwasalizowaniu i zmarginalizowaniu Trybunału Konstytucyjnego oczy obrońców ładu konstytucyjnego zwróciły się na Sąd Najwyższy. Na nim też skupił się wzrok rządzących i...