Ciężar dowodu związku wypadku z pracą

Z art. 6 k.c. i art. 231 k.p.c. nie da się wyprowadzić wniosku, że na pracowniku nie ciąży obowiązek udowodnienia związku wypadku z pracą – w rozumieniu ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych – a wystarczające jest tylko jego uprawdopodobnienie. Zastosowanie domniemania faktycznego według art. 231 k.p.c.ma bowiem miejsce tylko wówczas, gdy określony fakt można wyprowadzić z innych ustalonych faktów.

Tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku I PK 195/17 z 5 września 2018 r.

Przedmiotem sprawy było żądanie A.O. skierowane przeciwko pracodawcy ,,S" o ustalenie, że 11 czerwca 2013 r. doszło do wypadku przy pracy. Na jego skutek powód doznał rozwarstwienia siatkówki lewego oka. Sąd rejonowy wyrokiem uznał powództwo. Od wyroku złożono apelację. Sąd okręgowy, po ponownej analizie materiału dowodowego przyjął relację powoda o przebiegu wypadku i oddalił powództwo.

Powód wniósł skargę kasacyjną. Zarzucił naruszenie art. 3 ust. 1 ustawy z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych oraz art. 6 k.c. w związku z art. 231 k.p.c. przez wyrażenie błędnego poglądu, że spoczywający na nim obowiązek wykazania związku z pracą polega na jego ścisłym udowodnieniu. Zdaniem powoda wystarczające jest jego uprawdopodobnienie za pomocą dowodu prima facie.

Sąd Najwyższy wskazał, iż z przepisów art. 6 k.c. i art. 231 k.p.c. nie da się wyprowadzić wniosku, że na pracowniku nie ciąży obowiązek udowodnienia związku z pracą w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy wypadkowej. Niewystarczające jest dokonanie jedynie jego uprawdopodobnienia. Zastosowanie domniemania faktycznego według art. 231 k.p.c. ma jedynie miejsce,...