Tur już ożył

Unicestwione dzieła rąk ludzkich – miasta zburzone wojnami czy trzęsieniami ziemi – można dźwignąć z ruin, w miejsce zatopionych okrętów można zbudować nowe, identyczne albo lepsze, ale wymarłych gatunków – dzieł przyrody – nie udaje się odtworzyć. Przynajmniej do tej pory.

Naukowcy zaczęli o tym myśleć na początku XX wieku, próbowali doprowadzić do kiełkowania nasion znajdowanych podczas wykopalisk. Nie mieli wtedy szans, ponieważ jeszcze nie wiedzieli, że materiałem dziedzicznym jest DNA. Starożytne DNA – obecnie nazywane aDNA (od: ancient) – pierwsi wyizolowali Chińczycy w 1980 r. Gdy okazało się, że DNA można klonować (owca Dolly), narodziła się archeologia molekularna, zaczęto badać aDNA wymarłych gatunków, odżyły nadzieje na przywrócenie do życia tygrysa tasmańskiego, ptaka dodo, mamuta...

W 1994 r., gdy na ekranach królował „Park Jurajski", na łamach „Science" – jednego z najpoważniejszych pism naukowych – ukazała się informacja o wydobyciu i zsekwencjonowaniu aDNA dinozaura sprzed 80 milionów lat. Jednak szybko się okazało, że zsekwencjonowane aDNA nie pochodzi od dinozaura, lecz od......