Finansowanie zewnętrzne środków trwałych

Podstawą działalności wielu firm są maszyny, biura czy magazyny. Można je finansować kapitałem obcym w formie kredytu bankowego lub emisją obligacji korporacyjnych.

Oprocentowanie płacone kredytodawcom może być aktywowane w wartości początkowej środka trwałego przyjmowanego do ewidencji księgowej jednostki. W ten sposób, w okresie budowy lub przystosowywania składnika aktywów do użytkowania, koszty odsetkowe nie obciążają rachunku zysków i strat. Trafią do niego później, w okresie użytkowania środka trwałego jako część amortyzacji. Zastosowanie takiego podejścia nie jest obowiązkowe, ale daje wiele korzyści i jest stosunkowo łatwe od strony księgowej.

UWAGA!

W zależności od przyjętej przez jednostkę polityki rachunkowości, kwestie dotyczące aktywowania kosztów finansowania zewnętrznego są opisane wymogami Międzynarodowego Standardu Rachunkowości 23 (dalej: MSR 23) lub Krajowego Standardu Rachunkowości nr 11 (dalej: KSR 11) poświęconego środkom trwałym. Wymogi obu standardów są do siebie zbliżone.

Jednostka aktywuje koszty finansowania zewnętrznego, które można bezpośrednio przyporządkować nabyciu, budowie lub wytworzeniu składnika aktywów. Koszty te stanowić będą część ceny nabycia lub kosztu wytworzenia. Pozostałe koszty finansowania zewnętrznego powinny być ujmowane jako koszty okresu, w którym zostały poniesione. Co ważne, aktywowanie jest możliwe wtedy, gdy istnieje prawdopodobieństwo, że w przyszłości przyniosą one jednostce korzyści ekonomiczne oraz pod...