Tylko faktyczna zapłata zwrotu do rozliczenia

Dokonanie odpowiedniego zapisu w księgach rachunkowych wytwórcy nie świadczy o dokonaniu zwrotu środków jako czynności skończonej i nie stanowi podstawy do rozpoznania kosztów w dacie ujęcia tego zdarzenia gospodarczego w księgach.

W styczniu 2017 r. spółka wystąpiła o interpretację przepisów o CIT w zakresie kosztów. Wyjaśniła, że w 2008 r. zarządca rozliczeń przekazywał jej środki pieniężne w formie zaliczek – zgodnie z uregulowaniami ustawy z 29 czerwca 2007 r. o zasadach pokrywania kosztów powstałych u wytwórców w związku z przedterminowym rozwiązaniem umów długoterminowych sprzedaży mocy i energii elektrycznej (dalej: ustawa o KDT). Zgodnie z tymi przepisami zaliczki podlegają rozliczeniu rocznemu w drodze korekty. Odrębną decyzją urzędu nadzorującego zobowiązana została jednak do zwrotu ustalonej nadwyżki na rzecz zarządcy.

Podatniczka podkreśliła, że zwrot z tytułu ujemnej wartości korekty kosztów osieroconych stanowi koszt w CIT. Jednak ona weszła w spór co do zasadności zwrotu. Ostatecznie jeszcze przed sądowym finałem w październiku 2014 r. spółka i zarządca zawarli porozumienie, w którym zobowiązała się do wypłaty na jego rzecz w latach 2014–2017 kwot tytułem zwrotu nadwyżki. Ich wysokość odniesiono do wartości korekty określonej w decyzji, która nadal była sporna. W porozumieniu zastrzeżono...