Rodzicielstwo wymaga heroizmu

źródło: materiały prasowe

W życiu zawodowym poznałam wiele osób, które zadecydowały o kontynuacji ciąży po niepomyślnej diagnozie prenatalnej, a dostrzegają w swoich przeżyciach również aspekty pozytywne, niekoniecznie piekło - mówi dr nauk med. Jennifer Castañeda, genetyk.

Plus Minus: „Konsekwencją decyzji Trybunału Konstytucyjnego (...) może być znaczne ograniczenie wykonywania i rozwoju badań prenatalnych w naszym kraju" – pisze w oświadczeniu Polskie Towarzystwo Ginekologów i Położników. Obawia się pani zahamowania rozwoju medycyny?

Niekoniecznie. Diagnostyka prenatalna obejmuje znacznie szerszy zakres badań niż diagnozowanie wad letalnych. Badania rutynowe ultrasonograficzne wykonywane u wszystkich kobiet w ciąży są częścią diagnostyki prenatalnej, a rzeczą naturalną jest, że rodzice chcą się dowiedzieć więcej o swoim dziecku. Natomiast jeśli ostatecznie dojdzie do zmiany ustawy aborcyjnej, to zmieni się kwestia celowości badań prenatalnych; nie będą one już niemal w żadnym wypadku powiązane z aborcją z powodu poważnych wad u płodu, a raczej ze staraniem, by szczególnie wspierać rodziców, u których wyniki diagnostyki są nieprawidłowe.

Jak często rodzą się dzieci z poważnymi wadami?

Wrodzone wady rozwojowe występują u 2–4 proc. noworodków; klasyfikuje się je jako małe, mające zwykle znaczenie jedynie kosmetyczne, i duże, czyli powodujące poważniejsze skutki kliniczne lub wymagające korekcji chirurgicznej, pojedyncze – bez towarzyszących innych wad – i tzw. mnogie, gdy kilka wad występuje równocześnie. Właśnie wady mnogie wskazują na to, że możemy mieć do czynienia z aberracją...