Kilka smutnych pytań
Po cośmy tam byli? To pytanie dźwięczy w głowie podczas oglądania przerażających filmów z Afganistanu cały czas, nie daje spokoju. Nie potrafię patrzeć na te zdjęcia ot tak, po prostu z zainteresowaniem. No bo po co, skoro dwadzieścia lat później wszystko wygląda tak, jak było?
Tak, pamiętam, co wtedy słyszeliśmy. Niesiemy wolność uciemiężonym. Jeszcze lepiej było w Iraku, wtedy nasze mrzonki o wyzwalaniu Irakijczyków od Saddama podsycono wizjami naftowej hossy. Tylko patrzeć, jak będziemy odbudowywać Irak, przy okazji Orlen stanie się gigantem, a Obajtek szejkiem. No, może Obajtka do tego nie mieszano, ale reszta się zgadza. Ech, cóż za perspektywa przyjemnego z pożytecznym, wolność niesiesz, a oni cię złotem obsypują, żyć nie umierać. Cóż, jak się okazało, nie dla każdego.
To kilkadziesiąt osób, niewiele w porównaniu z Amerykanami, prawda? Powiedzcie to rodzinom tych, którzy z Afganistanu nie wrócili, albo rodzinom tych, którzy nie wrócili z Iraku. O rannych też nie będziemy kruszyli kopii, choć ich dramat...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta